وجود قوميت هاي مختلف از جمله كرمانج ها، ترك ها، تات ها، تركمن ها و... در اين استان باعث شده علاوه بر آداب و رسوم مختلف، رنگ هاي متفاوت و زيباي پوشش و صنايع دستي آنها نيز در كنار يكديگر زيبايي خاصي را بيافريند. مردم اين استان در گذشته براي نياز به پوشش، وسايل و اسباب خود، صنايع دستي توليد مي كردند. اما امروزه اين هنر تبديل به صنعت شده كه عمدتا با استفاده از مواد اوليه بومي و انجام مراحل توليد به وسيله ابزار ساده دستي محصولاتي ساخته مي شود كه در هر واحد آن ذوق هنري و خلاقيت فكري سازنده به نحوي تجلي يافته و همين عامل وجه تمايز اصلي اين گونه محصولات از مصنوعات مشابه ماشيني و كارخانه اي است. صنايع دستي يكي از مظاهر هنري، فرهنگي و تاريخي هنر منطقه محسوب مي شود و اگر اين صنايع در منطقه اي فراموش شود بي شك فرهنگ، هنر و تاريخ آن ملت نيز فراموش خواهد شد. اگر به هر نقطه از خراسان شمالي بنگريم شاهد صنايع دستي متفاوت و زيبا خواهيم بود از آن جمله مي توان به صنايع دستي شهرستان هاي بجنورد، شيروان، جاجرم، فاروج، مانه و سملقان و اسفراين خراسان شمالي اشاره كرد كه عبارتند از:
شهرستان بجنورد: چارق دوزي، سفره كردي، ساخت سازهاي سنتي، زيورآلات سنتي، ابريشم بافي، نمد مالي، صحافي سنتي، قالي و قاليچه تركمن، رو دوزي سنتي (بخيه دوزي)، البسه محلي، جاجيم بافي، پلاس بافي و... بوده كه از بين اين رشته ها صحافي سنتي، جاجيم بافي و پلاس بافي جزء رشته هاي منسوج شده است.
شهرستان شيروان: نمد مالي، سفره كردي، چوخه بافي، پي تاو، پشتي و گليم و... است كه چوخه بافي و پي تار از رشته هاي در حال منسوخ شدن هستند.
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0